Jessie (22 jaar) is een van de meisjes die geboren is in een verkeerd lichaam. ze verteld mij haar verhaal hoe het voelt om gevangen te zitten in je eigen lichaam.
‘’ik wist het toen ik 8 was al’’
Jessie is in 2022 uitgekomen als transgender. Ondanks dat wist ze op jonge leeftijd al dat ze in een verkeerd lichaam zat. Inplaats dat ze graag met auto’s speelde en stoer wilde doen met andere jongens, speelde ze liever met haar zusje met de barbies. Ze durfde alleen nog niet toe te geven aan haarzelf als aan anderen, dat ze zich meer meisje voelde dan jongen. ‘’ ik had het gevoel dat het nooit klopte, ik moest jongens dingen doen, jongens kleding dragen. Terwijl ik liever jurkjes droeg. jongens kleding dragen voelde nooit als ‘’ik’’ het paste niet bij mijn innerlijk’’
Uitkomen als transgender
Mensen om Jessie heen moeten wennen aan het feit dat ze ging veranderen van geslacht. Uit de kast komen als trans was op school niet zo´n grote uitdaging verteld Jessie. Voornamelijk thuis uit de kast komen was erg spannend. Jessie is voordat ze trans werd een tijd non binair geweest. Dit houdt in dat je je niet als man of als vrouw voelt, een gender neutraal dus. dit was een groot taboe verteld ze, hierdoor verloor ze een aantal van haar vrienden. Ze merkte dat ze toen al anders behandeld werd.
Jessie is ondanks ze het eng vond uitgekomen als trans ‘’ik denk dat mijn familie het al wist voordat ik uit kwam als trans.’’ Haar familie was erg positief, veel wisten er wel van maar wachtte af tot ze er zelf voor uit kwam. Sommige vonden het moeilijk en hebben er nog moeite mee. Dit is voor Jessie soms moeilijk om mee om te gaan.
Taboe om transgender te zijn
Ze merkt aan alles dat transgender zijn nog steeds een taboe is. ‘’je zou denken door sociaal media dat het wat normaler is geworden’’ noch word ze aangestaard en aangewezen op straat. Als ze mensen erover verteld schrikt dit ze soms af. Zo is ze ook bang om een liefdesleven te beginnen, de angst van afwijzing is namelijk erg groot legt Jessie uit. Ook word ze vaak afgewezen voor een baan verteld Jessie ‘’steeds word ik afgewezen omdat ik er anders uit ziet als anderen’’. Een baan zoeken waar ze Jessie wilde of accepteerde was een grote uitdaging.
Opgesloten voelen
Jessie zit in het begin stadium van de overgang naar vrouw. Ze is aangemeld en staat op een wachtlijst, deze duurt alleen al een jaar. Hierna word er onderzoek gedaan of dit iets is wat Jessie echt wilt, zelf is er al 100% zeker van. Er worden vragen gesteld aan Jessie en aan haar familie. Hierna begint ze pas aan de testosteron remmers en aan de hormonen. Waarna de geslachtoperatie volgt. Dit proces gaat dus een jaar of vier vijf duren verteld Jessie. Ondertussen voelt ze zich nog steeds opgesloten in het lichaam waar ze in is geboren. Ze vind dit lastig maar gaat door. Ze hecht waarde aan de mensen die het wel accepteren dat ze transgender is .Ze wilt dat mensen meer open staan voor verschillende genders want transgender, lesbisch, gay, biseksueel, non binair of straight we zijn allemaal gelijk.