Bijna 30 jaar na het origineel uit 1994 keert Disney terug naar de wereld van The Lion King met Mufasa: The Lion King. Kan deze nieuwe kijk op het ontstaan van de Leeuwenkoning de hoge verwachtingen waarmaken?
Op 18 december 2024 verscheen de film Mufasa: The Lion King in de bioscoop. Uit de trailer werd al snel duidelijk dat we een achtergrondverhaal kregen over Mufasa en Scar. Hoe werd Mufasa koning, en waar komt de haat-liefdeverhouding tussen de twee broers vandaan? Het blijkt dat Scar’s echte naam Takka is en dat Mufasa geen koningsbloed heeft. Maar hoe wordt Takka “Scar”? En hoe slaagt Mufasa erin om toch koning te worden? Deze vragen spookten door mijn hoofd toen de film begon.
De film opent met Kiara, de dochter van Simba en Nala, die tijdens een naderende storm achterblijft bij Rafiki, Timon en Pumbaa. Om haar bezig te houden, vertelt Rafiki het verhaal van haar grootvader Mufasa en hoe hij koning werd.
Verhaal dat blijft boeien
Wat ik zo goed vond aan de film is hoe het voortdurend je aandacht vasthoudt. We weten immers dat Mufasa en Takka in The Lion King geen hechte broers zijn, en vanaf het begin vraag je je af: wat is er gebeurd dat ze zo’n hekel aan elkaar kregen? Die nieuwsgierigheid sleept je door de film heen.
Ook de visuele stijl is prachtig om naar te kijken. De Afrikaanse savannes, gecombineerd met de adembenemende zonsondergangen geven de film een epische uitstraling. Elke scène voelt als een schilderij en dat helpt enorm om je in de wereld van de Leeuwenkoning onder te dompelen.
De muziek is een hoogtepunt. De catchy liedjes blijven in je hoofd hangen, zoals “I Always Wanted A Brother” en “Bye Bye”. Deze nummers zijn inmiddels zelfs een hit op TikTok en spoken ’s avonds nog door je hoofd terwijl je probeert te slapen.
Is de film echt nodig?
Toch bleef ik na afloop met gemengde gevoelens achter. Begrijp me niet verkeerd: ik vond de film vermakelijk, maar ik vraag me af of hij écht nodig was. Als een diehard Lion King-fan wil je natuurlijk elk nieuw stukje verhaal zien, maar als ik eerlijk ben, voegt de film weinig toe aan het grotere plaatje. Het voelt soms alsof Disney vooral bezig is met het beantwoorden van vragen die niemand stelde.
Hoe ontmoette Mufasa zijn vrouw Sarabi? Waar komt Rafiki’s wandelstok vandaan? En hoe werd Zazu de trouwe rechterhand van Mufasa? Dit soort details zijn leuk om te weten, maar ik heb ze nooit gemist in het origineel. Sterker nog, de charme van The Lion King zit juist in het feit dat niet alles wordt uitgelegd.
Conclusie
Is Mufasa: The Lion King nuttig? Niet echt. Maar is het de moeite waard? Absoluut. Als fan vond ik het geweldig om de details van de verhalen te zien en de Afrikaanse savannes te bezoeken en laten we die iconische muziek niet vergeten. De film heeft prachtige visuals, een meeslepend verhaal en een soundtrack die je niet meer loslaat. Maar het blijft ergens een overbodige toevoeging aan een al perfecte klassieker.